Sinds ik ben gaan speuren en kennis heb gemaakt met de Roedelmethode weet ik het zeker, de neus is een vriend waar de hond altijd op kan rekenen. De handelingen die hij naar aanleiding van de luchtjes zal uitvoeren zullen altijd nodig zijn. 

Gelukkig heb je voor een deel dit ook zelf in de hand, want soms is het ook noodzakelijk om het geroken luchtje te beantwoorden met een eigen lichaamsgeur, dit kan de baas niet ontkennen. 

Doe je dit wel, ben ik van mening dat je de hond te kort doet in zijn sociale leven, want onbeantwoordde vragen wil ook hij dolgraag beantwoorden. 

Wil je niet dat hij tegen iedere boom, lantaarnpaal of hek plast, dan zul je samen afspraken over moeten maken.

Ik moest hier om lachen, maar ik kan je verzekeren dat het werkt zolang je lichaam maar duidelijk en consequent aangeedt wat je van hem wil.

Ik geloof in mijn hond en kan hier door spelen met zijn trouwste vriend: de neus!

Ontdek de geurenwereld van de hond en zie wat dit met hem doet, razend interessant en nuttig om een nog hechtere band te krijgen!

Bah, wat loopt hij weer te treiteren en te trekken. 'Kerel, daar heb ik geen tijd voor hoor! Hup, doe normaal en trek niet zo.'

Een stortvloed aan woorden krijgt hij over zich heen. Het enige wat hij denkt is: ' Ik ben wel de wijste en negeer haa strak. Dan stopt ze vanzelf en kan ik weer op zoek naar onbeantwoorde vragen. 

Wie is wie hier nu de baas?

Eigenlijk is dat niet rieel, maar ook niet eerlijk.

Als je mensen en honden met elkaar gaat vergelijken zijn er zeker overeenkomsten te vinden, maar een heel belangrijk punt dat gemist wordt is de overeenkomst in communicatie. Een hond leeft namelijk in een wereld van geuren. Elke geur roept een lichamelijke reactie op, in de vorm van plassen, rollen, graven, schuren langs voorwerpen, enz. Open deze manier communiceren honden met elkaar en ook naar hun baas.